Planowanie przestrzenne to jednocześnie:
– ochrona tego, co jest wartościowe na danym obszarze (np. przyroda, zabytki),
– nadawanie poszczególnym obszarom określonych funkcji,
– rozmieszczenie, czyli rozplanowanie elementów zagospodarowania przestrzeni w różnej skali (kraju, regionu, miasta, miejscowości, dzielnicy).
Elementami tymi mogą być różne typy zabudowy, obiekty (np. drogi , mosty, oczyszczalnie ścieków), ale również tereny i obiekty rekreacyjne (np. parki, skwery, boiska, stadiony). Muszą być one dostosowane do potrzeb mieszkańców danego obszaru i istniejących tam warunków (np. rzeźby terenu).